Atrakcje w okolicy

Stoki narciarskie Wańkowa, Gromadzyń, Laworta, Weremień
Nasi goście mogą cieszyć się łatwym dostępem do stoków narciarskich Wańkowa, Laworta, Gromadzyń i Weremień, które znajdują się w niedalekiej odległości od Willi Domiwera.
To idealne miejsce na zimowe rozrywki i niezapomniane dni na nartach lub snowboardzie.
Nasza lokalizacja to doskonałe miejsce do wyruszenia na stok w ciągu dnia, a wieczorem wrócić, skorzystać z Sauny i się rozluźnić.

Park Linowy Jawor w Polańczyku
Park Linowy Jawor w Polańczyku to idealne miejsce dla miłośników aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu. Położony w malowniczej okolicy Bieszczad, ten park oferuje niezapomniane przeżycia i rozrywkę dla całej rodziny. W parku znajduje się wiele tras linowych o różnym stopniu trudności, co pozwala dostosować aktywność do swojego poziomu umiejętności. Dodatkowo, Park Linowy Jawor zapewnia profesjonalne wyposażenie oraz bezpieczne warunki do zabawy na wysokości. To doskonałe miejsce, aby spędzić aktywnie czas.

Kąpielisko Strzeżone Cypel w Polańczyku
Odkryj urok kąpieliska w Polańczyku w samym sercu Bieszczad!
Zanurz się w przyjemności kąpieli w unikalnym zbiorniku wodnym stworzonym przez człowieka, otoczonym malowniczym krajobrazem. Kąpielisko w Polańczyku to doskonałe połączenie natury, rekreacji i rodzinnej atmosfery – zapraszamy do odkrywania bieszczadzkiego raju nad wodą!

Kolej Gondolowa PKL Solina
Kolej gondolowa PKL w Solinie to niezwykła atrakcja, która umożliwia turystom podziwianie piękna Solińskiego Jeziora z niebiańskiej perspektywy skąd można podziwiać malowniczy krajobraz Bieszczad. Podczas jazdy pasażerowie mogą cieszyć się wspaniałymi widokami na jezioro, góry i otaczającą przyrodę. To niezapomniane doświadczenie.

Zapora w Solinie
Zapora w Solinie, imponujące dzieło inżynieryjne położone w Bieszczadach, to nie tylko techniczny majstersztyk, ale również fascynujące miejsce pełne historii. Znajdująca się na rzece San oraz Solinka, zapora jest jednym z największych zbiorników wodnych w Polsce. stwarza doskonałe warunki do aktywnego wypoczynku, takie jak żeglarstwo, wędkarstwo czy spacery brzegiem jeziora. To idealne miejsce dla miłośników natury, historii i aktywnego wypoczynku.

Wodospad Sine Wiry
Sine Wiry to rezerwat krajobrazowy o powierzchni 450 ha, znajdujący się na terenach dawnych wsi Łuh, Zawój i Polanki. Na rezerwat ten przypada kilkukilometrowy odcinek rzeki Wetlina, oraz południowe stoki wzgórza Połoma (776m n.p.m.) porośnięte głównie lasem bukowo-jodłowym. Najbardziej charakterystyczną, jedną z najpiekniejszych i najłatwiej dla turysty dostępną częścią rezerwatu jest przełom Wetliny przebijającej się przez liczne progi skalne u stóp Połomy. Rezerwat to wielkie bogactwo flory, oraz żyjącej tu fauny.

Muzeum Bojków w Myczkowie
Muzeum Bojków w Myczkowie to fascynujące miejsce, które przenosi nas w głąb historii i kultury tego malowniczego regionu. Muzeum powstało z pasji do zachowywania i promowania dziedzictwa Bojków, etnicznej grupy ludności zamieszkującej te tereny od wieków.
W muzeum możesz odkryć bogatą historię Bojków, począwszy od ich tradycyjnej kultury, przez codzienne życie, aż po ich znaczący wkład w rozwój regionu. Wystawy prezentujące ubrania, narzędzia, a także sztukę i rzemiosło Bojków pozwalają na lepsze zrozumienie ich życia i dziedzictwa.

Bieszczadzka kolejka leśna
Bieszczadzka Kolejka Leśna to niezwykła atrakcja turystyczna, która zaprasza do odkrywania uroków Bieszczadów w niepowtarzalny sposób. Nasza kolejka to prawdziwa podróż w czasie, pozwalająca odwiedzającym przenieść się do epoki, gdy transport kolejowy był kluczowym elementem gospodarki tych terenów. Podczas przejazdu naszą Kolejką Leśną, podróżnicy mogą podziwiać malownicze krajobrazy Bieszczadów, przekraczać mosty nad rwącymi rzekami i przemierzać gęste lasy. To wyjątkowy sposób na poznanie dziewiczej przyrody tego regionu.

Chatka wariatka - dom na dachu
U zbiegu dwóch dróg prowadzących do Ustrzyk oraz Soliny w miejscowości Uherce Mineralne powstała nowa atrakcja turystyczna o nazwie Chatka Wariatka. Domek na dachu, o którym mowa, stanął na "głowie" i jest odwrócony podstawą do góry. Wnętrzem chatki natomiast, rządzi grawitacja przyprawiając niemalże każdego odwiedzającego o zawrót głowy. Niedawno powstała atrakcja cieszy się ogromnym powodzeniem wśród odwiedzających w każdym wieku. Dzieci krzyczą z radości a starsi łapią się za głowę. Odnotowujemy niepohamowany śmiech w bardzo dużych ilościach :-)

Wieża widokowa
Nasza Wieża Widokowa w Solinie to doskonałe miejsce, aby podziwiać malowniczy krajobraz Bieszczadów. Znajduje się ona na wzgórzu, skąd roztacza się przepiękny widok na Jezioro Solińskie i okoliczne góry. To niezapomniane przeżycie dla miłośników natury i fotografów. Wieża Widokowa w Solinie jest dostępna dla wszystkich odwiedzających, a jej konstrukcja zapewnia maksymalne bezpieczeństwo. Wspinając się na szczyt, można poczuć wiatr we włosach i podziwiać panoramę, która zapiera dech w piersiach. To również idealne miejsce na romantyczną wizytę czy rodzinny spacer. O zachodzie słońca widok z wieży nabiera niezwykłego uroku, a w nocy można podziwiać rozgwieżdżone niebo, które sprawia, że wieża staje się magicznym miejscem.

Park rozrywki Tajemnicza Solina
Park Rozrywki Tajemnicza Solina to idealne miejsce dla rodzin, przyjaciół i wszystkich poszukiwaczy przygód.
Nasza oferta obejmuje atrakcje dla wszystkich grup wiekowych, w tym wesołe karuzele, oraz tajemnicze labirynty, które sprawią, że każdy odnajdzie tu coś dla siebie.
Przyjdź i spędź dzień pełen zabawy, śmiechu i niezapomnianych chwil w Parku Rozrywki Tajemnicza Solina. To miejsce, gdzie marzenia stają się rzeczywistością!

Wiejskie ZOO w Berezce
W „Wiejskim ZOO” mieszkają króliki, cielaczek, kozy, owce, perliczki, indyki, kury, kaczki, gęsi, nutrie, osiołek, przepiórki, myszy, szczury, pawie, gołębie i konik. Z krótkich opisów dowiecie się, jak żyją, co lubią i czego nie lubią, co jedzą i jak się z nimi komunikować.
Niektóre zwierzęta lubią bezpośredni kontakt z człowiekiem. Można:
pogłaskać (kozy, owce, cielaczka i inne),
przytulić (na przykład króliczka),
nakarmić (niemal każdego zwierzaka – przy wejściu można kupić wiaderko z tym, co lubią)
skorzystać z przejażdżki na koniku
Połoniny
W Bieszczadach rozróżniamy kilka pasm, wśród których znajduje się także pasmo połonin, skupiające w sobie Połoninę Wetlińską (1255m n.p.m), sąsiadującą z nią Połoninę Caryńską (1297m n.p.m), a także najwyższy szczyt polskich Bieszczadów - Tarnicę, wznoszącą się na wysokość 1346m n.p.m.
Połonina Wetlińska- jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej odwiedzanych bieszczadzkich miejsc. Jest doskonałym punktem widokowym, szczególnie jesienią oraz zimą kiedy to niejednokrotnie mamy do czynienia ze zjawiskiem inwersji temperatury, która zwiększa widzialność do 150-200km, powodując, iż z Wetlińkiej widoczne są min. Tatry. W okresie letnim, Połonina Wetlińska przeżywa prawdziwe oblężenie. Największy ruch panuje na szlaku żółtym Przełęcz Wyżna - Połonina Wetlińska. Jest to zrozumiałe, ponieważ po pierwsze jest to najkrótsza droga na jej wierzchołek, po drugie jest to trasa łatwa i w końcu po trzecie: na Przełęczy znajduje się parking oraz przystanek PKS. Parking jest płatny (3zł/h samochody osobowe, 5zł/bus-van). Od sezonu 2012 można tam również co nieco zjeść. Szlak ten ze względu na to, że angażuje mało czasu jest niemal obowiązkowym programem wszelkich wycieczek, stąd w sezonie dużo tu tzw. autokarówek.
Połonina Caryńska- Obok Połoniny Wetlińskiej z pewnością zasługującą na uwagę jest znajdująca się w jej bezpośrednim sąsiedztwie, nieco wyższa Połonina Caryńska, której grzbiet rozciąga się na długości przeszło czterech kilometrów i składa z czterech wierzchołków, z których trzy znajdują się na trasie szlaków turystycznych. Najbardziej wysunięty w kierunku Berehów Górnych wierzchołek liczący 1245m n.p.m znajduje się poza szlakiem, co oznacza, iż ze względu na fakt, że jest to obszar Bieszczadzkiego Parku Narodowego, jest on dla turysty niedostępny. Połonina Caryńska wzięła swą nazwę najprawdopodobniej od słowa "tara", co oznacza z rumuńskiego pole, ziemię - bądź z rumuńskiego "car", co można tłumaczyć jako miejsce leżące powyżej uprawianej ziemi (roli)
Tarnica
Najwyższy szczyt polskich Bieszczadów i województwa podkarpackiego, wznoszący się na krańcu pasma połonin, w grupie tzw. gniazda Tarnicy i Halicza. Należy do Korony Gór Polski. W języku rumuńskim słowo "tarniţa" oznacza siodło, przełęcz). Wąski, ostry, nieco wydłużony grzbiet góry, z dwoma wyraźnymi wierzchołkami (1346 i 1339 m n.p.m.), wyścielają złomiska skał i zdobią bruzdy naturalnych zagłębień, a także resztki wojennych okopów. Z południowej strony opada w dół wysoka skalna ściana, a niżej rozścielają się wielkie pola kamiennego rumoszu. Na głównej kulminacji znajduje się punkt geodezyjny i żelazny krzyż ustawiony w 1987 r., upamiętniający – wraz z wmurowaną tablicą – pobyt ks. Karola Wojtyły 5 sierpnia 1953. Tarnica stanowi najbardziej atrakcyjny punkt widokowy w polskich Bieszczadach. Oprócz wspaniałej panoramy najbliższych grzbietów polskiej części Bieszczadów, w pogodne dni można dostrzec:Tatry , Gorgany, Ostrą Horę, Połoninę Równą, Połoninę Krasną i Świdowiec
W rejon tych gór prowadzą zaledwie dwa piesze szlaki turystyczne. Pierwszy to końcowy odcinek Głównego Szlaku Beskidzkiego(Ustroń – Wołosate), wiodący od schroniska w Ustrzykach Górnych (znaki czerwone). Odcinek ten w swojej końcowej partii jest bardzo atrakcyjny widokowo, prowadząc do przełęczy pod szczytem Tarnicy (1275 m n.p.m.) połoninami Szerokiego Wierchu. Drugim jest bardziej stromy szlak niebieski Biała – Grybów, który prowadzi z Wołosatego bezpośrednio na przełęcz pod szczytem Tarnicy. Z przełęczy na szczyt prowadzi krótki (15 min) boczny szlak koloru żółtego.
Skansen w Sanoku
Park Etnograficzny w Sanoku należy do najpiękniejszych muzeów na wolnym powietrzu w Europie (malownicze położenie na prawym brzegu Sanu u podnóża Gór Sanocko-Turczańskich dość wiernie odzwierciedla fizjografię Podkarpacia). Pod względem ilości obiektów jest największym skansenem w Polsce. Na obszarze 38 ha prezentowana jest kultura polsko-ukraińskiego pogranicza we wschodniej części polskich Karpat (Bieszczady, Beskid Niski) wraz z Podkarpaciem. Poszczególne grupy etnograficzne (Bojkowie, Łemkowie, Pogórzanie i Dolinianie) posiadają oddzielne sektory ekspozycyjne znakomicie dostosowane do fizjografii terenu. Odtwarzając typowe układy zabudowy wsi i zagospodarowania zagród na terenie Muzeum zgromadzono ponad 100 obiektów budownictwa drewnianego z okresu od XVII do XX wieku, gdzie obok budynków mieszkalnych, mieszkalno-gospodarczych i gospodarczych, w Parku znajdują się również obiekty sakralne (XVII-wieczny kościół, dwie XVIII-wieczne cerkwie bojkowskie, jedna okazała cerkiew łemkowska z samego początku XIX w. i kilka malowniczych kapliczek), budynki użyteczności publicznej (szkoła wiejska, zajazd) oraz obiekty przemysłowe (młyn wodny, wiatraki, kuźnie). Zarówno świątynie jak i większość budynków mieszkalnych oraz gospodarczych, posiadają w pełni urządzone i udostępnione do zwiedzania wnętrza (m.in. warsztaty rzemieślnicze: tkackie, garncarza, kołodzieja, wytwórcy drewnianych łyżek, koszy wiklinowych itp.). Na terenie Parku Etnograficznego urządzono wspaniałą stałą ekspozycję malarstwa ikonowego pt. Ikona karpacka, na której zaprezentowano ponad 220 ikon (od XV do XX w.), ukazujących pełny rozwój tego typu malarstwa w strefie polskich Karpat. Dopełnieniem działalności wystawienniczej są wystawy czasowe organizowane ze zbiorów własnych (na ekspozycjach i w magazynach znajduje się bowiem blisko 30.000 muzealiów skupiających zabytki z zakresu kultury ludowej, kultury mieszkańców podkarpackich miast i miasteczek, w tym bogate kolekcje ikon, oleodruków, judaików, zegarów, naczyń miedzianych, ceramiki, kilimów oraz innych przedmiotów z zakresu sztuki i rzemiosła artystycznego). Muzeum prowadzi znaczącą działalność wydawniczą – systematycznie ukazują się Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku (rocznik o charakterze regionalnym poświęcony etnografii Podkarpacia) oraz czasopismo naukowe Acta Scansenologica(traktujące o problemach muzeów skansenowskich w Polsce i na świecie). Więcej na skansensanok.pl
Muzeum Przyrodnicze BdPN w Ustrzykach Dolnych
Początki muzeum sięgają 1968 r., kiedy to z inicjatywy „Społecznego Komitetu Organizacyjnego Muzeum Fauny Bieszczadzkiej” i miejscowych myśliwych rozpoczęto gromadzenie eksponatów przyrodniczych. W 1974 r. przystąpiono do budowy nowego obiektu, którego otwarcie nastąpiło po 12 latach. W 1991 r. muzeum zostało przekazane Bieszczadzkiemu Parkowi Narodowemu. Na jego bazie powstał Ośrodek Naukowo-Dydaktyczny BdPN, który prowadzi działalność naukową, dydaktyczną oraz muzealną. Muzeum mozna zwiedzać od wtorku do soboty w godz. 900 - 1700 (od 15 listopada do 15 kwietnia w godz 8:00 - 16:00), dodatkowo w okresie letnim (lipiec-sierpień) jest czynne również w niedziele w godz. 900 - 1400 PTTK Strzelin